Objawy choroby Alzheimera – notatki z wywiadów

Kiedy robiłam porządki w swoim rodzinnym domu, natknęłam się na notatki ze swoich studiów. Te, które szczególnie przykuły moją uwagę, dotyczyły pisania pracy magisterskiej, czyli zbierania materiałów dotyczących objawów i wpływu choroby Alzheimera (rok 2008 i 2009).

Pomyślałam, że pewne odnalezione przeze mnie zapiski mogą przydać się obecnym lub przyszłym opiekunom.

Pisałam pracę na temat zróżnicowania sprawności funkcjonalnej osób dotkniętych chorobą Alzheimera

Przeprowadzałam w domach wywiady z rodzinnymi opiekunami i miałam również okazję obserwować „codzienność z alzheimerem”.

Notowałam m.in. reakcje chorych na zadawane przeze mnie pytania (w wielu przypadkach mogłam rozmawiać także z chorymi, nie tylko z opiekunami).

Oto część z nich:

  • Brak odpowiedzi na zadawane pytanie lub udzielanie bardzo ogólnej. Na przykład na pytanie dotyczące korzystania z telefonu, chorzy odpowiadali: „To naturalne, że chcemy się kontaktować”.
  • Częste odpowiedzi „To zależy” lub „Trudno powiedzieć”, bez ich dalszego rozwijania.
  • Powtarzanie moich pytań lub udzielanych przez siebie odpowiedzi. Na przykład wielokrotne pytanie mnie, czy mają mi coś zapisać, np. tekst śpiewanej przez nich piosenki. Albo opowiadanie ponownie o wykonywanej kiedyś przez siebie pracy.
  • Część chorych nie miała pewności, jak odpowiedzieć i wtedy spoglądali na opiekuna, oczekując jego wsparcia.
  • Często, gdy mówił chory, opiekun się śmiał lub złościł. I odwrotnie – gdy mówił opiekun, chory się złościł lub śmiał z informacji udzielanych przez opiekuna.
  • Bardzo często zdarzało się, że chorzy nie mogli pogodzić się z tym, że już nie pracują, że nie mogą czegoś używać lub np. prowadzić samochodu.

Czy są objawy choroby Alzheimera, których nie znasz?

Jakie można wysunąć z tego wnioski?

Moim zdaniem te odpowiedzi mogą być wskazówką co do objawów choroby Alzheimera (to starość czy jednak choroba? może ma tylko zły dzień?).

Pokazują również, jak różny jest świat chorego i opiekuna. Dość często zdarza się, że np. u lekarza chory zachowuje się zupełnie inaczej niż w domu, jakby „mobilizuje się”, ukrywa swoje problemy, a opiekun wychodzi na kłamcę lub osobę wyolbrzymiającą trudną sytuację w domu.

Dlatego bezcenni są specjaliści, którzy mają wiedzę i doświadczenie związane z tą chorobą, m.in. wiedzą, jak przeprowadzać wywiad.

Kolejny wniosek – alzheimer odbiera tożsamość, często bardzo brutalnie. Zmusza do ogromnych zmian w życiu, stawia przed trudnym faktem – od teraz nie jesteś już samodzielna/samodzielny. To okropne i właściwie nie do zaakceptowania, zarówno przez chorych, jak i przez ich opiekunów.

Co jeszcze Wam się nasuwa z tych notatek?  Jakie są Wasze obserwacje? Dajcie znać w komentarzach pod wpisem lub na Facebooku.

Zapisz

Pewnie również to chętnie przeczytasz:

Zaproszenie na konferencję “Pokochać osobę z demencją”

Światowy Miesiąc i Dzień Choroby Alzheimera 2023

Światowy Miesiąc i Dzień Choroby Alzheimera 2023

Relacja z konferencji “Nowoczesne podejście do leczenia i opieki nad osobą żyjącą z demencją w Polsce”

Lekanemab - co o nim wiemy

Lekanemab – co wiemy o nowym leku na alzheimera?